fb
Damespraatjes Damespraatjes

Waargebeurd: Sandra wordt op haar 42ste oma

Sandra is 42 jaar als haar dochter Anouk, op dat moment zeventien jaar, zwanger wordt. Ineens is Sandra oma en moet ze met haar gezin een hoop doorstaan. ‘Anouk werd uitgemaakt voor slet en ze noemden ons de Tokkies.’

“’Mam zit je?”’ Het was Anouk aan de telefoon. Ik was net wakker en zat op de wc, dus, ‘”ja, ik zit.”’ ‘”Ik ben zwanger mam.”’ Op dat moment realiseerde ik me nog niet wat mijn dochter mij net verteld had. Ik moest dit bericht even tot me laten doordringen. Ik vertelde haar dat ik haar later terug zou bellen. Tegen Anouk ben ik niet erg uitgevallen, ik wilde vooral kijken naar een oplossing en er voor haar zijn. Anouk zag er erg tegenop om het aan mijn man, Rob, te vertellen. Ik heb toen gezegd: “‘meis, je moet dit echt zelf vertellen.’” Uiteindelijk heeft Anouk het zelf aan mijn man verteld. In eerste instantie kon hij dit moeilijk bevatten, maar uiteindelijk heeft hij zich er bij neergelegd en ervoor gezorgd dat Anouk de juiste zorg kreeg.’

Een tien jaar oudere vriend

‘Wij hebben onze kinderen een vrije opvoeding gegeven. Dus toen Anouk ons vertelde dat ze graag wilde gaan samenwonen met haar tien jaar oudere vriend Tom hebben wij dit niet tegengehouden. Tom had een verleden met drugs, maar wij vinden dat iedereen een tweede kans verdient. Hij kreeg daarom het voordeel van de twijfel. Het duurde niet lang voordat Anouk met het nieuws kwam dat ze zwanger was. Ze woonden toen net een maand samen. De zwangerschap zelf is gelukkig goed verlopen. Er is een prachtige kleindochter uit voortgekomen. Maar de omstandigheden waarin Anouk met haar dochtertje Evi verkeerde, waren allesbehalve prettig te noemen. Tom vervolgde zijn oude patroon, hij raakte verslaafd aan speed. Anouk liet hij vaak alleen en hij zorgde slecht voor haar. Ik was erg ongerust, want wanneer hij gebruikt had, werd hij erg agressief. Als hij onder invloed was keek hij niet naar Anouk om en gamede hij uren achter elkaar. Wanneer hij niet gebruikte was hij heel moe en had hij de behoefte om uren te slapen.’

De Tokkies           

‘De reacties van de omgeving tegenover Anouk waren heel vervelend. Ze was natuurlijk nog maar zeventien en zat gewoon nog op de middelbare school. Op school werd ze vaak uitgemaakt voor hoer of slet en buurtgenoten noemden ons ordinair en vergeleken ons met de Tokkies. Anouk huilde hier veel om. Het is voor een moeder moeilijk om te zien dat je kind verdriet heeft. Ik stond niet negatief tegenover haar zwangerschap en heb ik me dus weinig van anderen aangetrokken.’

Bezorgdheid

‘Als ouders waren wij erg bezorgd om Anouk. Toen Evi werd geboren, veranderde er niet veel in de situatie. We waren net twee weken op vakantie toen Anouk belde. Overstuur vertelde ze ons dat de situatie ondraaglijk was geworden. We reden direct naar huis en Rob ging gelijk door naar Anouk. Hij trof haar verwaarloosd aan in het huis waar ze met Tom woonde. In de twee weken dat wij weg waren was ze flink afgevallen en het huis was één grote bende. Overal lag troep, het was vies en Tom was nergens te bekennen. Rob heeft haar toen gezegd dat ze wat spullen moest pakken en Evi mee moest nemen. Ze zouden niet meer terugkomen bij die verschrikkelijke man.’

‘Op dit moment zijn Anouk en Tom uit elkaar. Hij heeft Evi al een halfjaar niet meer gezien. Anouk en Evi wonen nu bij ons. Sinds het incident in de vakantie zijn zij niet meer terug gegaan naar het huis waar zij met Tom woonden. Hierdoor is er voor ons ook veel veranderd, omdat het soms wel erg druk is in huis. We hebben nog een zoon en dochter thuis wonen, waardoor dit in het begin voor een vervelende situatie zorgde. Er was niet genoeg plek voor iedereen en Dylan, onze zoon, moest tussen mijn man en mij in slapen. De verdeling is nu anders en iedereen heeft zijn eigen plekje. Wij genieten echt van die twee dames.’

‘Anouk heeft intussen een nieuwe vriend die zelf ook een dochtertje heeft, dit gaat erg goed. Ze heeft een baan, zonder dat ze een echte opleiding heeft gedaan. Wel heeft ze met alle inzet haar middelbare school afgemaakt, zodat ze heeft laten zien dat ze echt discipline heeft.’

Een gelukkig gezin

‘Oma worden op 42-jarige leeftijd is niet niets. En ik vind het soms nog wel een raar idee, maar we zijn er snel gewend aan geraakt. Evi is altijd welkom geweest en ze hoort er echt bij. Wel is het soms raar als ik met mijn man op de bank zit met Evi op schoot. Dan zeg ik ook: ‘”kijk ons toch eens zitten”’. Maar al met al zijn we erg gelukkig.’

‘Wij hebben altijd gedacht, ze moet zelf ondervinden wat ze doet en dan gaat ze vanzelf een keer op haar bek, dan leert ze het wel. Het is alleen jammer dat het op deze manier is gegaan en welke ellende er uit voortgekomen is.’

‘Wel vind ik het heel mooi dat mijn moeder het nog mee kan maken. We hebben nu namelijk vier generaties en voor haar is het heel speciaal dat zij mijn kleindochter nog kan zien. Ik ben erg trots op Anouk, ze is een geweldige moeder. Ze werkt er hard voor. Dit hebben wij ook altijd gestimuleerd. Ze moet uiteindelijk de consequenties dragen van haar daden en dit doet ze ook.”’

De namen van betrokkenen zijn op verzoek veranderd. De foto hierboven is gebruikt als illustratie en betreft niet de personen waarover het in dit artikel gaat.

Tekst: Michelle de Gier

Michelle de Gier (21) is dit jaar afgestudeerd als communicatieprofessional. Met veel ambitie is ze nu aan het doorstuderen aan de Radboud Universiteit in Nijmegen, waar ze de opleiding Communicatie- en Informatiewetenschappen volgt. Schrijven is één van haar grootste passies en daarom schrijft ze ook met veel enthousiasme voor Damespraatjes. Naast het studeren en schrijven werkt ze op de contentafdeling van een vakantiehuizenexpert. In de vrije tijd die dan nog over is voetbalt ze fanatiek en is ze graag in de buurt van haar vriendinnen, vriend en familie.

Volg jij ons al?

Facebook Instagram Threads Twitter Pinterest TikTok Newsletter

1 reactie

Sandra -

Mooi verhaal, Michelle! Op nog geen 100 km westwaarts van hier, over de Noordzee, zijn allochtone Engelse tienermoeders heel normaal in het straatbeeld, terwijl in Nederland veel moeders hun eerste kind krijgen als ze 35 of ouder zijn. Best vreemd, toch, zo’n cultuurverschil op een relatief korte afstand?

Reageer ook