Carmen leerde haar vriendin Emma kennen in de sportschool. “Allebei deden we voor het eerst mee aan een yogales. Iedereen nam het super serieus en wij stonden samen te giechelen achterin. Na de les hebben we bijna een uur staan kletsen bij de fietsen en spraken af de week daarna weer mee te doen aan de les. Het was ‘vriendschap op het eerste gezicht’ zeggen we weleens. We zijn nu tien jaar verder en nog steeds dikke vriendinnen. Ik ben dol op Emma, maar ik word er gek van dat ze steeds over hetzelfde onderwerp begint…” 

Hard trappen

De vriendinnen sporten al tien jaar lang elke week samen. “Yoga al lang niet meer hoor. Dat was geen succes, haha! We gaan liever helemaal los op de spinningfiets. Harde muziek, gedimde lichten en dan trappen alsof je leven ervan afhangt. Het geeft een heerlijke rush en na zo’n les kan ik de hele wereld aan. En ook niet onbelangrijk: het is waanzinnig voor je figuur.”

Niets blijft onbesproken

Buiten de spinnglesjes om, gaan Carmen en Emma ook geregeld samen koffiedrinken of een hapje eten. “Tijdens het fietsen kom je niet echt lekker tot een gesprek. Dat gaat stukken beter onder het genot van een mooi glas wijn. Heerlijke avondjes zijn dit, waarbij we echt over alles praten. Van onze mannen en kinderen tot ons werk en onze onzekerheden; niets blijft onbesproken. Dat geeft zo’n goed gevoel.”

Vervelend onderwerp

Toch is er één gespreksonderwerp waar Carmen zich niet zo goed bij voelt. “En het is ook nog eens een steeds terugkerende. Emma vindt het namelijk niks dat ik sinds een aantal maanden mijn haren verf. Ik ben veertig jaar en begin behoorlijk grijs te worden. Het startte met een enkele grijze haar, maar inmiddels zijn het meer grijze dan bruine. Toen mijn dochter zei dat ik ‘oma haar’ had, besloot ik het te verven.”

Zonde

Emma vindt het zonde dat Carmen haar haren verft. “Zij vindt mij mooi zoals ik ben en noemt mij een klassieke schoonheid. ‘Je bent prachtig zoals je bent en ik vind het jammer dat je het gevoel hebt dat je met grijze haren minder mooi bent’ zegt ze dan. Voor mij is het echt niet zo dat ik mijn grijze haren lelijk vind. Ik vind alleen dat ik er dan meteen zo oud uitzie en dat het niet past bij mijn werkelijke leeftijd.”

Rock die haren

De kappersbezoekjes van Carmen blijven een terugkerend onderwerp van gesprek. “Elke keer als ze ziet dat ik bij de kapper ben geweest, slaat ze een afkeurende zucht. ‘Zo jammer lieverd. Ik zie je zo graag natuurlijk! Rock die grijze haren gewoon’, zegt ze dan. Zij heeft makkelijk praten. Emma is een paar jaar jonger dan ik en heeft een volle bos blonde krullen.”

Zelf weten

Het stoort Carmen dat Emma het onderwerp steeds blijft opbrengen. “Voor mij is het een non-issue. Ik zeg toch ook niet tegen haar: heb je vandaag nou alweer lippenstift op? Moet je niet doen, ik vind je mooier zonder. Hoe iemand zich kleedt of zichzelf verzorgt moet hij of zij zelf weten. En daarbij: ik heb het liever over dingen als de kinderen, ons werk en hoe het echt met ons gaat. Veel leukere onderwerpen.”

Laten rusten

Carmen heeft al een paar keer tegen Emma gezegd dat ze niet meer over haar haren wil praten. “Maar ze blijft het doen. Ik begrijp gewoon niet waarom iets aan mijn uiterlijk zo belangrijk is voor haar. Ik ben dol op Emma en zou nooit onze vriendschap laten bekoelen door zoiets onbelangrijks. Maar toch: hoe kan ik ervoor zorgen dat ze dit onderwerp laat rusten?”

Bovenste afbeelding: Mark Pan4ratte on Unsplash

Lizzy: ‘Ik wil absoluut niet bij mijn schoonouders logeren’

Elke keer als Lizzy met haar man Karel en kinderen naar haar schoonouders gaat, ziet ze alweer op tegen het afscheid. “Mijn schoonmoeder vraagt telkens of we blijven slapen bij ze, maar dat wil ik niet. Karel wil dat eigenlijk wel en dus ben ik steeds degene die ‘nee’ zegt. Ik voel mee daar zo rottig over… LEES HIER VERDER!