Quirina: ‘Mijn man heeft een nieuwe baan gevonden. 150 kilometer verderop’

Wat doe je als een headhunter je de baan van je dromen aanbiedt. Alles is perfect op een ding na: de afstand. “Jaap heeft een baan aangeboden gekregen op 150 kilometer van de plek waar we wonen. We piekeren ons suf wat we moeten doen.”

Quirina heeft er slapeloze nachten van, net als haar man. Al twintig jaar zijn ze samen en hebben ze twee jongens van 14 en 16 jaar. “We wonen in een kleine gemeente in een fantastisch mooi huis. We hebben leuke buren, kunnen hier geweldig fietsen en hadden besloten nooit weg te gaan. Maar nu Jaap zijn droombaan bewaarheid kan worden, twijfelen we.” Via social media neemt een headhunter contact op met Jaap en legt hem een vacature voor. “Jaap is helemaal niet op zoek, maar dat is hoe headhunters te werk gaan. Ze speuren internet af naar de perfecte kandidaat.” Jaap denkt daardoor de laatste tijd veel na over een carrièreswitch maar vindt de stap griezelig. Met het aanbod dat hij kreeg, wordt het minder eng.

Er wordt niet thuisgewerkt

Alles is perfect aan de baan, behalve de stad waarin het bedrijf is gevestigd. Honderdvijftig kilometer verderop en thuiswerken is niet mogelijk. “Daarop hadden we een beetje gehoopt; stel dat Jaap twee dagen op kantoor moet zijn en de rest van de week kan thuiswerken dan zou het geen probleem zijn ja te zeggen. Maar de directie wil niet dat medewerkers thuiswerken. Zo jammer.” De jongens willen niet verhuizen, zij doen volgend jaar examen, sporten hier en hebben hun vrienden en vriendinnen in het dorp waarin ze zijn geboren. “Bovendien heb ik een heel leuke baan waarmee ik niet wil stoppen.”

Wat wil je zelf?

Quirina weet ook dat de kans die Jaap nu krijgt, eenmalig is. “Zo eentje komt niet meer zo snel voorbij. Het is ook zo absurd dat die headhunter zich juist nu meldt, alsof hij rook dat Jaap nadenkt over een andere baan. Nu kan hij nog een switch maken, over een paar jaar is hij daarvoor te oud en minder interessant voor de arbeidsmarkt. Ik heb hem gevraagd: ‘wat wil je?’ maar hij weet het niet. Enerzijds wil hij deze kans niet laten schieten, maar hij realiseert zich ook de consequenties van het aannemen van zijn droombaan.”

Straks strandt onze relatie nog

In bed wegen Quirina en Jaap elke avond weer de voor- en nadelen af. Denk dan: over vijf jaar zijn de jongens misschien de deur uit en dan maakt het voor hen niet meer uit. “Ik kan dan een andere baan zoeken, dat lukt me vast wel. Maar ja, hoe overbruggen we die vijf jaar? Is het een idee dat Jaap doordeweeks slaapt in een appartementje vlakbij zijn werk? Maar wat gaat dat doen voor onze relatie? Ik vind het niet een heel aantrekkelijk idee om mijn man zoveel dagen in de week te missen. Ik moet dan alles alleen doen en sta overal alleen voor. Maar ik gun het Jaap zo enorm en wil hem niet de kans ontnemen. Mooi meegenomen is ook dat hij veel meer geld gaat verdienen. En dat is natuurlijk ook lekker.”

Ik wil mijn jongens in de buurt hebben

De jongens gunnen hun vader het beste, maar zien het niet zitten om nu, zo vlak voor hun eindexamen, te verhuizen naar de andere kant van het land. “Ze kunnen niet alleen hier blijven, dus dat is ook geen optie. Mijn moeder bood al aan om ze doordeweeks op te vangen, maar ik wil daar niets van weten. Ik wil mijn jongens in de buurt hebben.” Wat een enorm cadeau leek, is nu continu onderwerp van discussie. Er wordt nauwelijks meer over iets anders gepraat. “Vriendinnen vinden dat Jaap het moet doen en een woning in de buurt van zijn werk moet zoeken zodat hij daar kan blijven. Ze denken dat ik het heus wel overleef zonder Jaap. Weet ik ook wel, maar ik wil niet zo lang zonder hem.”

Zoveel kilometers rijden is gekkenwerk

Veel tijd om te beslissen heeft Jaap niet en met zijn vieren proberen ze een oplossing te vinden. “Ik zou het zo zonde vinden als Jaap dit aanbod moet weigeren omdat we met logistieke problemen kampen. Waarom kan hij niet gewoon een paar dagen thuiswerken? Dan is er niets aan de hand en is hij bereid om die driehonderd kilometers per dag te vreten. Maar minimaal vijftienhonderd kilometer per week reizen, is gekkenwerk. Dat houdt geen mens vol. Wat moeten we nu?”

Wat zou jij doen? Kiezen voor die baan en dan toch maar verhuizen? Kinderen zijn tenslotte flexibel, die overleven het wel in een nieuwe stad. Of zou je niet je hele leven overhoop willen houden? Praat mee in de comments onder dit artikel.

Foto door Karolina Grabowska via Pexels