Een meeslepend verhaal. Dat is ‘In seizoenen’. Over een 59-jarige vrouw, Annabel Wismar, die te horen krijgt dat ze terminaal ziek is. Dat ze in seizoenen moet gaan leven. Echter, daar laat ze het niet bij zitten. Ze zoekt samen met haar zoon David naar een mogelijkheid voor genezing. Die kans vindt ze in Leuven, België. Zal ze de strijd overwinnen? Judith Visser schrijft met haar romandebuut een innemend boek.
Annabel Wismar is pas 59 jaar wanneer ze hoort dat ze terminale kanker heeft, ze is uitbehandeld. In Nederland althans. Ze zoekt een andere manier om niet alleen nog in seizoenen te hoeven leven. Ze wil vechten. Ze wil genezen. Deze kans vindt ze in Leuven, daar wil een arts haar nog wel behandelen. Voor Annabel en David geeft dit hoop, want voor hen is opgeven geen optie.
Verstrengeld: verleden en heden
Hoewel de hoofdlijn van het verhaal over de vechtlust van Annabel gaat, neemt Judith Visser ons mee door het verleden van Annabel en David. Zo krijgt Annabel het zwaar te verduren als ze nieuwe chemokuren en bestralingen krijgt, maar ze kan haar heil vinden in het lezen van haar dagboek dat ze als veertienjarig meisje schreef. Over de fijne vakanties die ze had in Voorthuizen.
“Wanneer ik straks weer terugkeerde naar het nu, zou ik nog steeds in dezelfde situatie en in hetzelfde zieke lichaam zitten. Maar toch zou er iets veranderd zijn. Want steeds als ik in mijn hoofd naar Voorthuizen zweefde, nam ik iets van de kracht van toen mee terug naar het heden. Uiteindelijk zou mijn veertienjarige zelf met me meevechten, samen met mij de strijd aangaan.”
Als lezer leef je mee met Annabel en hoop je vurig dat ze beter wordt. Net als David. Hij kan niet accepteren dat zijn moeder aan het eind van haar leven zou zijn. Terwijl Annabel stiekem, diep van binnen weet dat ze waarschijnlijk niet zal genezen. Ik moet zeggen dat die moeder-zoon relatie mij ontroerde; die onvoorwaardelijke liefde.
Ook weet Judith Visser de worstelingen die David met het verleden heeft, op een speciale manier te beschrijven. Hij kan het verleden namelijk niet goed loslaten, waardoor je je soms irriteert aan hem tijdens het lezen, maar het blijft je toch nieuwsgierig maken. Hij is getrouwd met Josefien, maar denkt nog altijd terug aan zijn jeugdliefde Penny. Vindt hij misschien toch een manier om Penny voor zich terug te winnen? Wanneer zijn moeder de onheilspellende diagnose krijgt dat ze terminaal is, trekt hij bij haar in om haar te verzorgen. Hij strijdt voor zijn moeder, maar voor zijn huwelijk met Josefien..
“Vanavond viel het doek voor een toneelstuk dat te lang op de planken had gestaan.”
Ode aan alle vechters
Annabel vecht met David aan haar zijde door tot het bittere eind. Het boek is als een ode aan alle vechters. Misschien zelfs wel een steun voor iedereen die op een bepaalde manier te maken krijgt met deze ziekte. En herkennend voor iedereen die moeite heeft met het loslaten van de mooie herinneringen aan betere tijden. Zeker in moeilijke tijden. Want wie verlangt er dan niet naar de fijne momenten van vroeger? Een bijzonder verhaal.
Titel: In seizoenen
Auteur: Judith Visser
Uitgever: The House of Books
Michelle de Gier (22) is vorig jaar afgestuurd als communicatieprofessional. Met veel ambitie is ze nu aan het doorstuderen aan de Radboud Universiteit in Nijmegen, waar ze de master Nieuwe Media, Taal en Communicatie volgt. Schrijven is één van haar grootste passies en daarom schrijft ze ook met veel enthousiasme voor Damespraatjes. Naast het studeren en schrijven werkt ze op de communicatieafdeling van een groot FMCG bedrijf. In de vrije tijd die dan nog over is voetbalt ze fanatiek en is ze graag in de buurt van haar vriendinnen, vriend en familie.
