Waargebeurd: Robin (42) haar kinderen gaan niet naar school

Als ze op verjaardagen vertelt dat haar kinderen niet naar school gaan, maar dat ze ze zelf lesgeeft, wordt ze met open mond aangestaard. Robin is er in inmiddels aan gewend. “Ik begin er nooit uit mezelf over, maar als mij wordt gevraagd naar welke school mijn kinderen gaan, lieg ik er niet over en zeg: ik geef ze les.”

Toen ze zelf naar school ging, werd ze dag in dag uit gepest. Waarom is haar een raadsel. “Ik denk daar nog vaak aan terug, het maakte diepe indruk op me en heeft me gevormd. De enige reden die ik kan bedenken waarom ik het mikpunt was, is dat ik er anders uitzag. Mijn moeder maakte bijna al mijn kleding zelf. Ik voelde me er een prinses in, maar mijn klasgenootjes vonden dat ik erbij liep als een zwerver. Vriendjes had ik niet, ik ging als school uit was zo snel mogelijk naar huis.” Ze vertelde haar ouders niet van de treiterijen.

Holisme

Robin was een stil meisje dat veel las. Ze verdiepte zich toen ze ouder was in moderne spiritualiteit. “Ik had altijd het idee dat er meer was. Wat dat dan was, wist ik niet, daarop kon ik mijn vinger niet leggen. Als jongvolwassene bezocht regelmatig lezingen en zo kwam ik in contact met het holisme, een levensovertuiging dat stelt dat alles onlosmakelijk met elkaar is verbonden.” Toen haar jongste dochter vier jaar was en naar school moest, bezocht Robin samen met haar partner de scholen in hun dorp. Geen van deze onderwijsinstellingen bood wat ze zochten, wat zij belangrijk vonden. “Ik wil mijn kinderen leren dat ze onderdeel uitmaken van het geheel en dat mens, dier, plant of voorwerp wordt beschouwd als de andere ik. Veel mensen begrijpen dit niet en hebben geen idee waarover ik het heb. Samen met mijn partner heb ik besloten om onze dochters niet naar een reguliere school te sturen, maar om te onderzoeken of ik ze zelf les kan geven. Gewoon bij ons thuis.”

Vrijstelling

Inmiddels geeft Robin les aan vier kinderen; twee jongens van gelijkgestemden kennissen komen ook bij haar voor onderwijs. “Natuurlijk heb ik me eerst verdiept en een onderwijsplan geschreven. Vervolgens heb ik vrijstelling aangevraagd en dat kreeg ik. Omdat ik kon uitleggen waarom ik geen geschikte school kon vinden, is de gemeente mij tegemoet gekomen. Dat zijn ze verplicht.” Vanuit haar omgeving ontvangt ze weinig begrip. “Mensen vinden het belachelijk dat ik mijn kinderen niet naar een gewone school stuur. Zeggen dat mijn dochters wereldvreemd worden en straks niet kunnen functioneren in de maatschappij. Wat zij niet zien is hoe prachtig mijn meiden zich ontwikkelen en zich bewust zijn van zichzelf, de natuur en de mensen waarvan ze houden. Dat leren ze op een gewone school niet.”

Wat vind jij van thuis lesgeven? Begrijp je Robin of vind je dat kinderen naar een ‘gewone’ school moeten? Wij zijn heel benieuwd naar jullie mening. Praat met ons mee in de comments onder dit artikel.