Audrey werkt in de mode en heeft een grote inloopkast vol kleding: “Ik krijg veel en ik koop ook een hoop”, zegt Audrey. “Als klein meisje was ik altijd al bezig met mode. Al toen ik twee jaar oud was wilde ik mijn eigen kleding kiezen. Wanneer ik foto’s van toen terugzie, kan ik niet anders dan zeggen dat ik er toen al oog voor had. Haha! Nu ben ik 38 en nog steeds gek op kleding.” Omdat Audrey haar kast bijna uit z’n voegen barst, geeft ze één keer per seizoen een deel van haar kleding weg. “Maar nadat ik ontdekte wat mijn vriendin Janice hier vervolgens mee deed, heb ik haar van mijn lijst geschrapt.”
Oppervlakkig
De vriend van Audrey moet lachen als ze haar kast laat zien. “Joris vindt mijn obsessie voor mode nogal oppervlakkig. Hij werkt bij een bank en heeft niks met kleding. De ene dag draagt hij een blauw pak, de andere een zwarte. Erg creatief is het niet en dat hoeft ook niet voor zijn werk. Ook in zijn vrije tijd houdt hij het simpel: een mooie chino met een overhemd en een wollen trui of vest. Ik ben meestal degene die zijn kleding koopt. Hij geeft er niet om en ik vind het leuk.”
Net als vroeger
Waar Joris weinig interesse in het werk van Audrey heeft, vinden haar vriendinnen het juist reuze interessant. “Ze vragen mij om kledingadvies, willen weten wat ik op de laatste shows in Parijs en Milaan heb gezien en lenen maar wat graag mijn kleding. Dat vind ik altijd onwijs leuk! Ook als we een avondje uitgaan, spreken we meestal eerst bij mij thuis af. Dan drinken we wat, luisteren muziek en duiken mijn kledingkast in. Net als vroeger eigenlijk!”
Zak vol kleding
Omdat Audrey zó veel kleding koopt en krijgt, geeft ze geregeld spullen weg. “Janice en Kim hebben bijna dezelfde kledingmaat; zij krijgen elk kwartaal een zak vol kleding. Valerie en Esther zijn wat voller en passen de kleding niet. Zij krijgen dan weer schoenen en accessoires. Zij zijn blij met de nieuwe items; ik ben blij met wat ruimte in mijn kast. Een win-win situatie dus!”
Kleding verkopen
Een tijd geleden kreeg Audrey de schrik van haar leven, toen ze van Esther hoorde dat Janice stiekem de gekregen kleding verkoopt. “Ze biedt de kleding aan op Vinted en Vestiaire en haalt daar aardig wat geld mee op. Dat heeft ze nooit tegen mij verteld omdat ze bang is dat ik haar geen kleding meer wil geven. Ze voelt dat goed aan, want ik geef die kleding natuurlijk niet aan de meiden zodat zij er wat aan kunnen verdienen. Ik doe het omdat ik oprecht dacht dat ze er blij van worden.”
Voelt verkeerd
Het zit Audrey totaal niet lekker dat Janice dit achter haar rug om doet. “Als ze dit nou met mij had besproken, dan was het anders geweest. Ik geef ze die kleding omdat ik om ze geef. Anders had ik het zelf ook wel kunnen verkopen, maar ik kies ervoor om mijn vriendinnen blij te maken. Dat Janice dan alsnog geld verdient aan mijn kleding, voelt verkeerd. Aan de andere kant: gegeven is gegeven. Het is nu haar kleding en zij mag kiezen wat ze ermee doet. En tóch maakt het mij boos.”
Wat moet ik doen?
Audrey heeft Janice nog niet verteld dat ze weet dat ze haar kleding doorverkoopt. “Ik wil haar niet kwijt als vriendin. Dus wat doe ik? Zeg ik eerlijk tegen haar dat ik kwaad ben? Of kan ik het beter laten gaan en haar gewoon geen kleding meer geven? We zijn al meer dan tien jaar vriendinnen en nog nooit hebben we in zo’n situatie gezeten.”
Bovenste afbeelding: Tamara Shchypchynska via Unsplash
Chrisje -
Als je iets geeft, is het vanaf dan niet meer van jou. Dus de nieuwe eigenaar doet ermee wat hij/zij wil! Mijn mening….